Ponad 10 lat temu opublikowałem artykuł o rekolekcjach w szkole. Uczęszczały na nie nie tylko moje dzieci. Artykuł był pokłosiem korespondencji z Minister Edukacji Narodowej.
Wprowadzenie religii do szkół to efekt rządu Jana Olszewskiego oraz Andrzeja Stelmachowskiego – obaj w latach 80-tych reprezentujący władze kościelne i Episkopat.
Religia w szkole to ewidentna porażka krótkowzrocznego chciejstwa kleru, wspierana przez wszystkie siły magdalenkowej transformacji. Po trzech dekadach wyraźnie widać, że te działanie nie wzmocniły Kościoła i ducha w społeczeństwie. Łatwo było to przewidzieć i były osoby, które miały tego świadomość.
Jestem przekonany, że są na świecie siły, które planują nie w perspektywie kilku dni, miesięcy czy wyborczego periodu, lecz w perspektywie dekad i jeszcze dłuższej. Zwykły zjadacz chleba, zajęty codzienną mitręga i wiązaniem końca z końcem nawet o tym nie myśli. Umykają mu też powolne przemiany i skutki odległych w czasie decyzji.
Strajk kobiet, napaść na kościoły.
To nie jest efekt nagły. To efekt długoletnich procesów. Wprzęgnięta w to jest machina polityczna wszystkich poliklik, na przemian od 1989 roku zarządzających państwem. To wynik tego zarządu lub realizacji narzuconych z zewnątrz projektów.