Nie jestem zwolennikiem żadnej korporacji. Nie uważam, by w zdrowym państwie potrzebne były jakiekolwiek immunitety, czy „ponadprawa” dla kogokolwiek.
Jednak walka z określoną grupą zawodową nie jest metodą sanacji państwa. Tym bardziej nie jest nią walka z określoną grupą zawodową w celu niszczenia potencjału gospodarczego i przyrodniczego kraju. Zaś ich niszczenie nie ma żadnego wytłumaczenia i mieć nie może.
Las – niektórzy patrzą nań przez pryzmat grzybobrania, inni przez pryzmat wycinek – czyli użytkowania lasu. Tu znajdziecie informacje na temat rzeczywistej skali lasów w Polsce. A przez to także roli. Może być znacząca dla gospodarki, a może być niszczona tak, jak zniszczono wiele gałęzi gospodarczych po okresie tzw. transformacji.
Rozwaga nie polega na grabieniu zasobów. Nie polega też na ich marnotrawieniu. Lasy są zasobem odnawialnym, i jednocześnie nietrwałym. Nie stanowią żadnego pożytku, gdy raz zostaną zniszczone, np. pod pretekstem ochrony kornika. Trzeba czekać 100 lat na ponowne skorzystanie. Macie tyle?
Rozdrapywanie ran – dobrze wiemy, że niczemu nie służy.
Czy rzeczywiście to prawda?
Gdy chcemy jednak działać na czyjąś niekorzyść, to rozdrapywanie ran jest działaniem skutecznym i pożądanym. Żadne pobudki nie uzasadniają i nie wyeliminują kolejnych fali bólu i niesprawiedliwości.
Nie można już naprawić niczego po 70 latach. To nie jest dziejowa sprawiedliwość, lecz kolejna niesprawiedliwość.
Jeśli rzeczywiście nastąpiła wówczas niesprawiedliwość?
Można to zrobić wyłącznie za zgodą zainteresowanych.
REFERENDUM. – Czyż nie o to walczyli sympatycy Kukiza i Tyszki? Ich wyborcy? I w świadomości ostatecznych konsekwencji takich zmian – które muszą być jasne każdemu.
Dziś, wszelkie działania reprywatyzacyjne niosą zamieszanie i nieszczęścia. Trzeba sobie uświadomić, że to też jest ich cel.